روز سوم؛ جشنواره با چمران جان گرفت

حاتمی‎کیا: چمران مرد صلح بود اما نه به هر قیمتی

گروه فرهنگی رجانیوز: روز سوم همه‌چیز تحت‌الشعاع حضور ابراهیم حاتمی‌کیا و «چ» است. یک شاهکار سینمایی که قطعا باید هم‌ردیف چند اثر ماندگار تاریخ سینمای ایران قرارش داد. به جز «چ» اما وضعیت همان است که بود. «سندرم فرهادی» فراگیر شده است. همه می‌خواهند داخل فضای بسته یک آپارتمان و با یک دوربین روی دست و چند شخصیت الکی بدبخت شاهکار بسازند و لابد اسکار ببرند، ولی نمی‌دانند این اساسا «سینما» نیست. این‌ها حتی فیلم تلویزیونی خوبی هم نیستند و نمی‌دانیم چرا در بخش مسابقه جشنواره فجرند. نه از داستان خبری هست، نه از مضمون، نه از جذابیت، نه هیچ چیز دیگر. از حالا باید نگران تعداد مخاطب سینما در سال بعد بود.

«چ»؛ یک شاهکار از کارگردانی که دوستش داریم

این همان حاتمی‌کیای دوست‌داشتنی‌ست که یکی از بهترین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران را خلق کرده است. فیلم جدید حاتمی‌کیا سکانس‌هایی دارد که از نظر ساخت سینمایی در تاریخ سینمای ایران بی‌نظیر است و احتمالا تا سال‌ها خواهد بود. «چ» ورای بحث‌های محتوایی و مضمونی‌اش که باید مفصلا روی آن بحث کرد، چند پله سینمای ایران را از منظر ساختار تکنیکی و فرمی فیلم ارتقا بخشیده است. صحنه‌هایی که خود حاتمی‌کیا در نشست خبری گفت می‌توانسته با آوردن چند «اسکارگرفته»‌ی غربی بسیار راحت‌تر بسازدشان اما دوست داشته همین جوان‌های ایرانی آن‌ها را بسازند و حالا صحنه‌هایی خلق شده است که فقط باید در سینما و روی پرده ببینید تا متوجه تاثیرگذاری‌ش بشوید.