به مناسبت سالروز شهادت مصطفی عزیز

امشب از داغی دوباره چشم ایران روشن است
یوسفی رفته است، آری وضع کنعان روشن است

گرچه در بزم حماسه، هیچ جای گریه نیست
در هجوم شعله ها، تکلیف باران روشن است

باز شمعی کشته شد با دست شب اما هنوز
این شبستان کهن، با نور ایمان روشن است

کی میان ابرهای تیره پنهان می شود؟
آسمان ما که با خون شهیدان روشن است

مصطفی هم رفت، آری! او هم اینجایی نبود
مردهای مرد را آغاز و پایان روشن است

۲۲ دی ۹۲ ، ۱۴:۳۳

بانو

دست از مس وجود چو مردان ره بشوی

تا کیمیای عشق بیابی و زر شوی

خواب و خورت تو را زمرتبه خویش دور کرد

آنگه رسی به خویش که بی خواب و خور شوی.

(روح شاد و راهش پر رهرو)

۲۲ دی ۹۲ ، ۱۸:۳۱

لبیک

ای مصطفای برگزیده ی راه خدای ما

ای حرف حرف نام بلندت نوای ما

ماگمرهان ظلمت شبهای تیره ایم

ای روشنی روشن تو رهنمای ما

برخاستی تیشه ی همت بدست تو

تابشکنی بت غم وجهل وجفای ما

گویم بای ذنب به خون غرقه ای کنون

همچون امام بی کفن وسرجدای ما

دست دعا بر آر به راهت رویم ما

انگاربی اثر شده دیگر دعای ما

عقل است غرق حیرت راهت شهیدعشق

این راه عاشقیست ره کربلای ما

ازنیل رد شدی و به ساحل رسیده ای

ما غرق فتنه ایم دعاکن برای ما

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.

نام *

پست الکترونيک

سایت یا وبلاگ

پیام *

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

یا ، یا ، ، <strike> یا <s>، ، ، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، ، ، <a href="" title="">، ، <div align="">

کد امنیتی *

ارقام فارسی و انگلیسی پذیرفته می‌شوند

نظر بصورت خصوصی ارسال شود

پست الکترونیک برای عموم قابل مشاهده باشد